Անի Շամլյան. Ժպիտը նույնպես մշակույթ է և հյուրասիրության պարտադիր պայման
Անի Շամլյանը խոհարարության գաղտնիքները յուրացրել էր դեռ Հալեպում: Պրպտուն միտքը միշտ նորի ու կատարյալի որոնումների մեջ էր: Սիրում էր տեսակ-տեսակ անուշեղեն պատրաստել, հյուրասիրել, իսկ երբ հարցնում էին բաղադրատոմսը, սիրով մանրամասնում էր:
Արդեն 4,5 տարի է, ինչ քրոջ հետ եկել է Հայաստան: Ապրելու համար աշխատել էր պետք, նոր մասնագիտություն սովորելու համար ուշ էր: Երևանյան փողոցներով զբոսնելիս ամեն քայլափոխի բուլկեղենով ու թխվածքեղենով լի կրպակների առկայությունը նրան մի պահ հուսահատեցրեց, քանի որ այդպիսի բազմազանության պայամաններում անիմաստ էր թվում զբաղվել իր սիրած գործով: Հետո պարզեց, որ համային առումով տեղական և արևելայն թխվածքեղենի մեջ տարբերությունը զգալի է, ու որոշեց զբաղվել անուշեղենի արտադրությամբ:
Ի դեպ, Անիի հետ ծանոթացանք ՄԱԿ-ի հայաստանյան գրասենյակում՝ ՄԱԿ ՓԳՀ-ի կողմից կանանց միջազգային օրվա կապակցությամբ կազմակերպված «Տեղահանված կանանց համար արժանավայել աշխատանքի հնարավորություն» խորագրով տոնական ցուցահանդես-վաճառքին: Անին մեկն է այն բազմաթիվ շահառուներից , ովքեր օգտվել են ՄԱԿ ՓԳՀ -ի կողմից իրականացվող ծրագրերից, որոնք, գրասենյակի արտաքին կապերի համակարգող Անահիտ Հայրապետյանի փոխանցմամբ, միտված են խրախուսելու ու աջակցելու սիրիահայ կանանց շուկայում կայանալու հարցում: Կանայք էլ իրենց հերթին նոր մշակույթ են ձևավորում հայ իրականության մեջ՝ ներկայանալով հանրությանը իրենց նրբահամ խորտիկների ու թխվածքների, ձեռագործ աշխատանքերի նորովի մատուցմամբ:
Անին պատմեց, որ երկու տարի շարունակ մասնակցելով ՄԱԿ ՓԳՀ-ի կազմակերպած ցուցահանդես-վաճառքներին համոզվեց, որ տեղի բնակչությունը հավանում է իր զանազան համեմունքերով պատրաստված անուշեղենը: Հետո սիրով մասնակցեց աշխատանք փնտրող սիրիահայերի համար «ԿԱԶԱ» շվեյցարական մարդասիրական հիմնադրամի վերապատրաստման դասընթացներին, որոնք հատուկ մշակված էին սիրիահայերի համար խոհարարական ծրագրով՝ հաշվի առնելով նաև տեղական պահանջները: Դրան հաջորդեցին նաև Սեդրակ Մամուլյանի կազմակերպած խոհարարական դասընթացները: Դարձյալ սովորածը քիչ համարելով Անին որոշեց հետամուտ լինել սեղանի ձևավորման գաղտնիքներին, ու երբ համոզվեց, որ պատրաստ է ինքնուրույն գործ սկսելու, որոշեց խոհարարական գիտելիքները ներկայացնել յուրովի ու նորովի:
-Երբ ինչ-որ բաղադրատոմս եմ լսում կամ համտեսում, սկսում եմ խորհել, թե ուրիշ ինչ կերպ կարող եմ համեմել այն, որպեսզի որակապես ոչ թե չտուժի, այլ գերազանցի նախորդին: Փորձում եմ օգտագործել համեմունքներ, կամ մի մթերքը փոխարինել մյուսով, փոխել դիզայնը, արդյունքում ստացվում է բոլորովին այլ տարբերակ: Նույնը կատարում եմ սեղանի ձևավորման ժամանակ, անպայման մի նոր բան հնարում եմ հենց պատրաստման ընթացքում,-ասում է Անին:
Նրան վստահվել է մի քանի կազմակերպություններում միջոցառումների սեղանների ձևավորումը, պատվիրատուները գոհ են եղել: Սակայն խոհարարությունն իրեն ավելի սրտամոտ է:
Ասում է, որ տեղական և արևելյան անուշեղենի և առհասարակ, խոհանոցների տարբերության բանալին համեմունքների տեսականին է, պետք է պահպանել սննդի մշակույթը, իմանալ որ դեպքում և որքան է պետք կիրառել այս կամ այն համեմունքը, չարաշահման կամ սխալ օգտագործման արդյունքում քաղցրավենիքն ու ճաշատեսակը բոլորովին այլ համ են ունենում:
Մեզ հետ զրույցում Անին կիսվեց նաև մեկ այլ գաղտնիքով՝ շատ կարևոր է, թե պատրաստածդ ինչպես ես հրամցնում մարդկանց: «Պարզ ու անկեղծ ժպիտը սիրտ է նվաճում, հյուրասիրածդ էլ սիրով են համտեսում, սա էլ է մշակույթ, որը հյուրասիրության պարտադիր պայմանն է»:
Անին ստացած գիտելիքներով չի սահմանափակվում, դեռևս Հալեպում ու նաև այստեղ մշտապես ուսումնասիրում է համաշխարհային խոհանոցը: Նախընտրում է իտալական և ֆրանսիական հարուստ խոհանոցը, որոնց տեսականիներից մի քանիսը նույնպես իր կողմից ենթարկվում են նորարարական մոտեցման ու մշակման :
Անուշ Ներսիսյան
Դիտումների քանակը` 5086