Ռուզաննա Տոռոզյան. «Մի վախեցեք սխալվելուց կամ պարտվելուց»

WomenNet.am- ի զրուցակից՝ Ռուզաննա Տոռոզյանի մասին  մենք գրել էինք  ընտրություններից առաջ, իսկ  այսօր արդեն կարող ենք շնորհավորել Գորիսի   ավագանու անդամ ընտրվելու կապակցությամբ:  Ի դեպ, նա միակ կին է քաղաքի ավագանու կազմում:

«Ամենալուրջ խնդիրը  հասարակության անտարբերությունն էր»…

Նրան Գորիսում շատերն են ճանաչում՝ տարիներ շարունակ ոչ միայն ակտիվ քաղաքական, այլեւ հասարակական գործունեությամբ է զբաղվում, ղեկավարելով «Կանանց զարգացման ռեսուրսային կենտրոնը»: Մասնագիտությամբ մանկավարժ Ռուզաննան քաղաքականությամբ հետաքրքրվեց 2000-ականից, երբ աշխատում էր Գորիսի քաղաքապետարանում:

«Հենց այդ ժամանակ հասկացա, թե որքան խնդիր կա մեր քաղաքում, սակայն ամենալուրջը հասարակության անտարբերությունն էր: Բնակիչների համար միեւնույն էր, թե քաղաքապետարանն ինչպե՞ս է աշխատում, ավագանին ի՞նչ որոշումներ է կայացնում: Երեւի չէին վստահում կամ էլ հույս չունեին, չգիտեմ, բայց այդ անտարբերությունն ինձ շատ զարմացրեց եւ ես որոշեցի մասնակից դառնալ համայնքի կառավարման գործընթացին եւ փոխել հասարակության վերաբերմունքը ավագանու ինստիտուտի հանդեպ»,- ասում է  Ռուզաննան` հավելելով, որ 2003-ին առաջադրվեց ավագանու անդամ եւ ընտրվեց:

Հպարտությամբ պատմում է, որ Գորիսի առաջին կին ավագանու անդամն է: Ավագանու աշխատանքի հանդեպ վերաբերմունքն այնքան լուրջ էր, որ ընտրվելուց հետո թողնելով  քաղաքապետարանում իր աշխատանքը հասարակական ու քաղաքական  ակտիվ գործունեություն ծավալեց: Ավագանու գործունեությանը զուգահեռ Ռուզաննան աշխատում էր  «Գործընկերություն եւ ուսուցում» հասարակական կազմակերպությունում եւ «Կրթության ազգային ինստիտուտ»-ի Սյունիքի մասնաճյուղում որպես մանկավարժ:

«Այդ ժամանակ հասարակական կազմակերպությունում իմ աշխատանքը հիմնականում վերաբերում էր կրթական ծրագրերին, հետագայում ՝  2009-ին  իմ նախաձեռնությամբ եւ ԵԱՀԿ-ի աջակցությամբ ստեղծեցինք «Կանանց զարգացման ռեսուրսային կենտրոն», ինչը հնարավորություն տվեց իմ շուրջը հավաքել խելացի, բանիմաց կանանց, ովքեր պատրաստ էին իրենց ուժը ներդնելու եւ աջակցելու համայնքի զարգացմանը», – պատմում է  նա:

«Ամենակարեւորը  զբաղվածության խնդիրն է»:

Չորս տարվա ընթացքում կենտրոնը ոչ միայն կարողացավ հաստատվել, այլեւ դարձավ բազմաթիվ կանանց համար նոր կյանքի սկիզբ: Ռուզաննան նշում է, որ  տարածաշրջանում ամենակարեւորը զբաղվածության խնդիրն է: Համագործակցելով «Թուֆենկյան» հիմնադրամի հետ` հասարակական կազմակերպությունը բազմաթիվ գործազուրկ, սոցիալապես անապահով կանանց ուսուցանեց գորգագործություն: Այնուհետեւ, «Սորոս» հիմնադրամի աջակցությամբ, արհեստանոց հիմնվեց, որ հնարավորություն ընձեռեց ավելի քան վաթսուն կնոջ գորգագործություն սովորել:

Ռուզաննան պատմում է, որ Սյունիքը ժամանակին  եղել է գորգագործության կենտրոն, բայց  Գորիսի գորգագործական գործարանն ավելի քան տասը տարի չի աշխատում: Այժմ «Կանանց զարգացման ռեսուրսային կենտրոնը» մտադրվել է գործարանը վարձակալել եւ ամենայն հավանականությամբ այն նոյեմբերից կաշխատի եւ երեսունից ավելի կանայք էլ կներգրավվեն գորգագործության մեջ:

«Քառասուներկու կին այսօր ներգրավված են հելունագործության մեջ: Մենք շուկայի խնդիր էլ չունենք, քանի որ համագործակցում ենք մի քանի միջազգային կազմակերպությունների հետ, ովքեր այդ ապրանքն արտահանում են արտերկիր: Պատվերները շատ-շատ են ու խումբն անընդհատ համալրման կարիք է ունենում: Մենք կարող ենք պարբերաբար այդ կանանց ուսուցանել եւ լուծել զբաղվածության խնդիրը»:

«Չընտրվելու  միակ մեղավորն ես էի»:

Հասարակական գործունեության մեջ ունեցած հաջողություններին զուգահեռ Ռուզաննան քաղաքական կյանքում ձեռք բերած հաղթանակից հետո ճաշակեց նաեւ պարտության դառնությունը. 2005-ին նա երկրորդ անգամ առաջադրվեց, սակայն չընտրվեց: Ասում է` միակ մեղավորն ինքն էր: «Այդ ժամանակ շատ ավելի ինքնավստահ էի: Առաջին անգամ, որ առաջադրվեցի` քարոզարշավ էի կազմակերպել, թաղային, անհատական հանդիպումներ ունեցա, մարդկանց ներկայացա, պատմեցի, թե ի՞նչ ծրագրեր ունեմ, ի՞նչ եմ ուզում անել, երկրորդ անգամ նման հանդիպումներ չկազմակերպեցի: Մտածեցի`արդեն ճանաչում եմ ձեռք բերել: Իմ կատարած աշխատանքի վերաբերյալ չէի իրազեկել մարդկանց եւ նրանց մեծ մասը չգիտեին, որ իրենց հուզող այս կամ այն հարցը լուծվել էր իմ շնորհիվ»:

Նախորդ ընտրություններից դասեր  քաղելով,  այս անգամ նա  քարոզարշավին շատ լուրջ է մոտեցել. ոչ միայն թաղային հանդիպումներ է  կազմակերպել, այլեւ բուկլետներ հրատարակել ու իր անցած գործունեության վերաբերյալ քաղաքական տեսահոլովակ նկարահանել, որը ոչ միայն ցուցադրվել է հեռուստատեսությամբ այլեւ բաժանվել բնակիչներին:

Բացի հասարակական գործունեությունից, «Կանանց զարգացման ռեսուրս կենտրոնը» Կապանի եւ Մեղրիի համանուն կենտրոնների հետ աջակցել են Սյունիքի եւ Վայոց Ձորի մարզերի երեսունյոթ կին թեկնածուներին: Մինչ ընտրությունները, հանդիպել են թեկնածու կանանց հետ` ոգեւորել, խորհուրդներ տվել, քաջալերել:

«Քարոզարշավին նրանց համար քաղաքական հոլովակներ նկարահանեցինք, տեղեկատվական բուկլետներ հրապարակեցինք, որպեսզի կարողանանք համայնքի բնակիչներին իրազեկել թեկնածուների մասին», – ասում է Ռուզաննան:

« Որ համայնքի յուրաքանչյուր բնակիչ զգա՝  իր ձայնը հասանելի է»:

Գորիսում ավագանու թեկնածուի տասնհինգ տեղի համար առաջադրվել էր քսանհինգ հոգի. միակ կինը կրկին Ռուզաննան էր: Նա պատմում է, որ ընտրություններում հաղթանակը նպատակին հասնելու միայն առաջին քայլն է: Առջեւում երկարամյա ծանր աշխատանք է սպասվում, որից օգուտ պետք է քաղեն բոլոր գորիսեցիները:

«Հասարակական կազմակերպությունում կշարունակենք կանանց նվիրված աշխատանքները: Մենք երկու կարեւոր ուղղվածություն ունենք` մեկը գենդերային հավասարությանն ուղղված գործունեությունն է տարածաշրջանում, երկրորդը՝ պետք է կրթենք տարածաշրջանի կանանց, օգնենք նրանց իրենց տեղը գտնելու»:

Ինչ վերաբերում է ավագանու գործունեությանը, ապա Ռուզաննան պատրաստվում է քառամյա ծրագրի քննարկմանը: Ունի բազմաթիվ գաղափարներ ու  առաջարկություններ:

Իսկ թե ո՞րն է ավագանու աշխատանքի հաջողության գրավականը հարցին պատասխանելիս , Ռուզաննան երկու կարեւոր հանգամանք է առանձնացնում:

«Նախ կապեր ստեղծել: Բոլոր ոլորտներում պետք է համախոհ  գտնես եւ կապեր հաստատես: Իմ աշխատանքի բնույթից ելնելով բազմաթիվ կապեր ունեմ, որոնք  եւ օգտագործում եմ ինչ-որ խնդիրներ լուծելու, առաջ տանելու համար: Երկրորդը` ավագանին չպետք է իր կապը կտրի համայնքի հետ: Բոլոր մեխանիզմները պետք է օգտագործել, որպեսզի համայնքի յուրաքանչյուր բնակիչը զգա, որ իր ձայնը հասանելի է»:

«Տանը նստելով ինքնագնահատականը  չի բարձրանա»

Ռուզաննան ասում է, որ նախորդ ընտրությունների համեմատությամբ իր ինքնավստահությունն ավելի է բարձրացել: «Գիտելիքների մեծ պաշար ունեմ, փորձս ավելի շատ է, հմտացել եմ: Եթե դու տասնհինգ հոգու մեջ միակ  կինն ես` պետք է պատրաստված լինես, քանի որ դու միայն քեզ չես ներկայացնում, դու մի ամբողջ կանանց համայնք ես ներկայացնում եւ քո սխալը կընկալվի որպես բոլոր կանանց սխալ», – ասում է Ռուզաննան` հավելելով, որ հաջողության չէր հասնի, եթե չլիներ ընտանիքի աջակցությունը:

«Ամուսինս ինձ միշտ աջակցել է: Նախորդ ընտրությունների ժամանակ է իմ կողքին էր, ցավոք, այսօր նա հանրապետությունում չէ, արտագնա աշխատանքով մեկնել է Ռուսաստան եւ այս անգամ չկարողացավ ինձ օգնել, սակայն նա հեռվից էլ ինձ ոգեւորում է, միշտ գտնում է անհրաժեշտ խոսքեր ինձ աջակցելու, եւ, երբ իրեն ասացի, որ որոշել եմ կրկին առաջադրել թեկնածությունս, նա ողջունեց»,- ասում է Ռուզաննան:

Թե ի՞նչ խորհուրդ կտար այն կանանց, ովքեր ունեն պոտենցիալ` դառնալու ավագանու անդամ, սակայն չեն համարձակվում կամ չեն կարողանում արգելքներ հաղթահարել, Ռուզաննան ասաց.

«Խորհուրդ կտամ համագործակցեն ներկա ավագանիների հետ, մասնակցեն նիստերին, քննարկումներին: Այսօր հասարակական սեկտորը շատ ակտիվ է, գոնե հասարակական գործունեություն ծավալեն, եւ այդ կերպ ձեռք բերեն փորձ ու ակտիվություն: Այդ ամենը արդյունք կտա: Տանը նստելով ինքնագնահատականդ  չի բարձրանա: Մի վախեցեք սխալվելուց կամ պարտվելուց: Պետք է փորձես քիչ-քիչ քայլերով առաջ գնալ: Ես իմ փորձից եմ ասում: Երբ ամուսնացանք` ամուսինս ասում էր` դու չես աշխատելու:  Պետք է զուգահեռ աշխատանք տանես նաեւ ընտանիքի անդամների հետ, համոզելով նրանց, որ կարող ես  առաջ գնալ: Կարծրատիպեր կան ու հայ տղամարդը մտածում է, որ լավ է, երբ կինը տանն է, երեխաներին մեծացնում է: Բայց  ես  կարողացա հասնել այն բանին, որ այսօր ես ավագանու անդամ եմ եւ հասարակական կազմակերպության ղեկավար: Գիտեք սոցիալական վիճակն էլ է նպաստում, երբ ամուսինը տեսնում է, որ կինն օգնում է, ընտանիքի հարցերը լուծում, ինքը դրանից ավելի է ոգեւորվում»:

Հասմիկ Հարությունյան

Գորիս-Երեւան

Կարդացեք նաեւ մեր կայքում.

Ռուզաննա Տոռոզյան. « Աշխատելու եմ, սա է հենքային գործոնը»…/ վիդեո