Իզաբելա Յալյան. «Մրցակիցներն ուժեղ են, բայց նպատակս հաղթելն է»:

Ծանրամարտի Հայաստանի 20 եւ 23 տարեկանների հավաքականները մեկնել են Իսրայել, որտեղ Էյլաթ քաղաքում մասնակցելու են այդ տարիքային խմբերի Եվրոպայի տղաների եւ աղջիկների առաջնությանը: Նրանց մեջ է նաեւ Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն Իզաբելա Յայլյանը, որից բավականին լուրջ ակնկալիքներ կան:

Աբովյան քաղաքում ուսումնամարզական հավաքների օրերին Aravot-Eritasardakan-ը այցելել էր նրան: Զրույցը բավականին հետաքրքիր է ստացվել:

–  Քանի՞ տարեկանից ես զբաղվում ծանրամարտով:

– Տասներկու տարեկանից: Հայրս էլ ծանրորդ է եղել: Նրա խորհրդով եղբորս հետ գնացել եմ մարզադահլիճ: Սկզբում մի քիչ դժվար էր: Բայց դրանից հետո մեծ հաճույքով եմ հաճախում մարզումներին:

– Մայրդ դեմ չէ՞ր:

– Սկզբում չգիտեր: Ստում էինք` ասելով, իբր գնում եմ եղբորս մարզումները նայելու: Բայց երբ դարձա Հայաստանի չեմպիոն եւ զգացի, որ կարող եմ նաեւ Եվրոպայի առաջնությանը մասնակցել, ասացի: Ճիշտ է, սկզբնական շրջանում վեճեր եղան: Մայրս ասում էր, թե կառուցվածքիս վրա կազդի եւ հետագայում խնդիրներ կարող են առաջանալ: Բայց զգաց, որ ձգտումս մեծ է, եւ ոչինչ ինձ խանգարել այլեւս չի կարող:

– Իսկ նա գալի՞ս է քո մրցումները դիտելու:

– Ոչ: Միայն տեսագրություններն է նայում:

– Ո՞րն է հաջողության գրավականը:

– Միշտ ավելիին հասնելու ձգտումը:

– Հավատո՞ւմ ես ներքին ձայնին:

– Հավատում եմ: Կանխազգացումներ էլ եմ ունենում: Բայց դրանք միշտ լավն են: Սիրտս հուշում է, որ հաղթելու եմ:

– Սպորտում կա՞ մեկը, որին ուզում ես նմանվել:

– Չեմ սիրում նմանվել: Ուզում եմ տարբերվել բոլորից:

– Քաշային կարգը պահպանելու համար հատուկ սննդակարգ կա: Դրա պահպանումը լարվածություն չի՞ առաջացնում: Նկատի ունեմ սիրելի սննդատեսակներից հրաժարվելը:

– Աշխատում եմ չհրաժարվել: Հատուկ սննդակարգ չկա: Կա լավ եւ վիտամիններով հարուստ սնունդ:

Ինչ– որ ժամանակ ստիպված ես լինելու մտածել ծանրամարտը թողնելու մասին: Զուգահեռ այլ մասնագիտության մասին մտածո՞ւմ ես:

– Առայժմ՝ ոչ: Սովորում եմ Ֆիզիկական կուլտուրայի հայկական պետական ինստիտուտում: Հնարավոր է` երկրորդ մասնագիտություն ընտրեմ կենսաբանությունը, որովհետեւ շատ եմ սիրում:

– Դասեր, մարզումներ, մրցումներ… համատեղել հասցնո՞ւմ ես:

– Դժվար է, բայց փորձում եմ:

– Ամենամեծ երազանքը:

– Օլիմպիական չեմպիոն դառնալը: Բայց այդ ճանապարհին շատ փորձություններ կան հաղթահարելու:

– Մեկնում ես Իսրայել: Ի՞նչ ես ակնկալում քո մրցելույթներից:

– Եվրոպայի 20 տարեկանների առաջնությունում ուժեղ մրցակիցներ են: Բայց նպատակս հաղթելն է: Ու դրա համար անելու եմ ինձնից կախված ամեն բան:

«Առավոտ» օրաթերթ

http://www.aravot.am/2012/12/01/136204/